زبان گیلکی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
زبان گیلکی (گيلٚکي زٚوان-ɡilɵki zɵvan) از گروه زبانهای ایرانی شاخه شمال غربی است که زبان مادری اکثر مردم استان گیلان و جوامع کوچکتری در استانهای مجاور، از جمله استانهای مازندران، استان قزوین و نیز در استان تهران است.